تا حالا کسی از خودش پرسیده خوندن کتاب های خودیاری ایا بدردش خورده یا نه ؟
از کتاب های خودیاری که خواسته های چرتی دارند یا دستورالعمل های بی سرو ته میدن همراه با جمله های انگیزاننده و خودستایانه میخوان قائل قضیه رو بکنند؛ این کتاب ها رو یه جورایی توهین به خودم میدونم
اخه درسته چند تا جمله خوب و قشنگ میتونی از تو کتاب پیدا کنی اما اونا لحظیه
پایدار نیست.حال خوب گرفتن از این کتاب ها، واسه کوتاه مدته بعدا خودتی و زندگی خودت و مشکلات خودت
اما
ژانر ضد خودیاری
که به جای کوبیدن بر طبل توخالی شادی و موفقیت، دشواری زندگی رو یاداووری میکنند.
ساختارشون اینه
رویکرد جستار نویسی به جای دستورالعمل نویسی
اگه کتابی خوندید که ژانرش ضد خودیاری بود بهم معرفی کنید.
