پیش نوشت
تقریبا چند تا نوشته نصف و نیمه آماده کردم اما برای تکمیلشون همیشه تنبلی میکنم
نمیدونم به خاطر کاره یا درس خوندن چون اولویت های مهم تری از این نوشتن های تو زندگی هست به خودم میگم بیخیال این ماه رو هم یه پست کپی بذار حداقل بدونن در این جا رو تحته نکردی
رفتم تو سایت مدیوم هم ببینم نامه ی خلاقانه ای به فرزند پیدا میکنم که ازشون الهام بگیرم دیدم نه اونجا هم یا گفتن ترامپ اخه و چخه
1- read and write more
2- stay healthy and fit
3- networking is about giving
4- practice public speaking 5- stay teachable 6- try solving harder problems 7- value friendships 8-you are not your job 9- find a mentor
پیش نوشت: تو اون چند ماهی که یزد بودم با این بزگوار آشنا نشده بودم.شاید به خاطر این که سال 86 به رحمت خدا رفته
اما همون دو سه نفری هم که مثل فرشته بودن شناختنشون برام کافی بود.
نمیدونم این شعری که تو کتاب های ابتدایی هست. زمان ما هم بود یا نه
اما خیلی آشناست
فرزند دلبندم،
سلامی دلپذیرتر از نسیم بهاری و خوشبوتر از گل‌های کوهساری و گرمتر از چشمه خورشید و روشنتر از سپیده‌دمان به تو تقدیم می‌دارم؛ سلامی برخاسته از پرده جان، سلامی پرورده شور و اشتیاق.
بعد از تموم کردن سربازی دیگه وقت خوندن وبلاگ؛کتاب؛ رو ندارم.و همین طور نوشتن به آینده فکر میکنم به کار
به استخدامی-به ازدواج
اولین استخدامی رو هم اشتباه ثبت نام کردم و کلی خونده بودم
هیچ شد. همه زحمت هام به باد رفت
تو کل اون دو سال سربازی؛تجربه ای خوب کاری. همراه با کلی مطالعه باعث تغییر و تحول بزرگی در زندگی من شد.
پیش نوشت: این نامه مجموعه ای از گزین گویه های نویسندگان بزرگ و همچنین نوشته های دوستان (شاهین کلانتری )و اضافات خودم هستش که به صورت نامه درآورده ام.
دختر قشنگم....
و شاید پسر مهربونم
سلام
ما آدم های دارای روحی سرکش و ناآرامیم که در جستجوی بهترین ابزار برای بیان خویشتن ایم و اگر نتوانیم خود را با کلمات توضیح بدهیم در ورطه و غرقاب پوچی و ناامیدی فرو می رویم حالا چه در بیان عاطفی برای جنس مکمل ات باشد.یا در ستایش پروردگارت
دلم می خواهد همانند مری شلی (Marry Shelley 2018)
از خواب که پا شدی بنویسی از خوابی که دیدی از روزی که برتو گذشت
من هم نصیحتی که پدرش به مری کرد رو برای تو می کنم.
پدرش اون رو دعوت می کنه که تا فقط یک کپی کننده از ایده‌ها و نوشته‌های دیگران نباشه و پیرو خودش باشه و خلق کنه
و میگه که:
خودت را از افکار و سخنان دیگران رها کن،مری؛ صدای خودت رو پیدا کن
دلم می خواهد تمام موفقیت ها و شکست هایت را یادداشت کنی تمام درس هایی که از گفته های دیگران در کوچه و خیابون یا معلمت سر کلاس یاد میگیری بنویسی از تمام دلتنگی هایت و لحظه های شگفت انگیزی که در زندگیت داری
در نامه قبلی ام در باب کتاب خوانی برایت نوشتم اما در این نامه می خواهم به این تاج (قلم)و تخت پادشاهی(کاغذ) اشاره کنم.
«مِدادُ الْعُلماءِ اَفضَلُ مِن دِماءِ الشُّهداءَ؛ قلم دانشمندان، ارزشمندتر از خون شهداست».
و ایمان می آوریم به «قلم» و نگارش.
قلم پل اندیشه‌ها و فضایل است چنانکه پل بیماری‌های فکری و رذایل هم می‌تواند باشد پس حواست باشد پا به تله ی بیماری های فکری ندهی
کیمیاگران میدان نوشتن، همه از یک خاندانند؛ از خاندان بزرگی ها و انسان ستایی ها، از شاهراه مهرگستری و روح نوازی. از حافظ و مولانا و نظامی گرفته تا نیما یوشیج و سهراب سپهری و سیدحسن حسینی
خود ارتقا بخشی فکری جز با نوشتن صورت نمی‌گیرد.
به قول حسن کامشاد در کتاب «حدیث نفس»، نوشتن برای تسکین خویشتن است.
بگذار نوشتن مشوق اصلی تو باشد
بنویس تا زنده بمانی، تا ابد! کلمه‌ها مرگ ندارند!
گاهی تنها چیزی که برای ادم مانده است و ادم را نجات میدهند؛
کلمات ونوشتن هستند
گفتن و خلاص شدن از دست چیزهایی که ادم را از درون می خورند.
«فریدون مشیری» می‌گوید:
شرف دست همین بس که نوشتن با اوست
خوش‌ترین مایه‌ی دلبستگی من با اوست
زندگی ارزش نوشته شدن را دارد. همانگونه که «شاملو» می‌گوید: «من با تو رویایم را در بیداری دنبال می‌گیرم»
آواره‌ایم و جُز نوشتن، سرپناهی نیست
این روزها که در بساطِ عُمر، آهی نیست
به راه بادیه نوشتن، به از خواندن باطل
در حوالی این دنیا . . .
نه صادق ، به زندگی هدایت شد . .
نه فروغ ، از نا امیدی به امید رسید . .
و نه سهراب ، قایقی ساخت تا به شهر رویاهایش برسد !
قلم و کاغذ ؛ کارشان بازیست با ذهن . .
تا روزمان را به شب و ماهش دلخوش کند ! !
" خوشبخت " باش . . .
همان باش که میخواهی . . .
اگر دیگران آن را دوست ندارند . . .
بگذار " دوست نداشته باشند " . . .
ولی تو همیشه " همانی باش که خودت دوست داری "
چه بیایی چه نه همیشه جایت اینجاست جایی که هر نیمه شب واژگانم در هوایت می ریزند از سر و روی قلمم؛ راستی مگر تو رفته ای ازدلم اصلا که من منتظر برگشتنت باشم
دوستدارت شاید پدرت
نامه های قبلی
-نامه ای به فرزندم ای کاش تو هم مثل بهار قصه نفس باشی
- نامه ای به فرزندم در باب فیلم و سریال دیدن
-نامه ای به فرزندم در باب کتابخوانی
از جای دوری پیداش کردم نامه رو اما قشنگه
دختر
قشنگم سلام...
و شاید پسر مهربونم...
کسی چه میداند؟
من هم نمیدانم که اکنون که این نامه را مینویسم در
کجای آن جهان هستی و چکار میکنی یا وقتی این نامه را میخوانی کرمها ، قرنیه ی
چشمایی که روزی کسی را عاشق من کرد را نوش جان میکنند یا مورچه ها لاله ی گوش من
را برای عشقشان پیشکش میکنند...؟
...................ادامه مطلب کلیک کنید
این نوشته ترکیبی از توییت های خوب دوستان و اضافات خودم هستش
باز هم سلام
پسر نازنیم
و شاید دختر مهربانم
در کنار نامه های قبلی ام کتاب خوانی می خواستم بگم فیلم وسریال هم ببینید.
همانا فیلم و سریال ساخته می شوند که ما در زندگی لحظات خوشی داشته باشیم.
خارجیا میگن : The type of movies you watch , the kind of person you become
منظورشون اینه که فیلم ها روی روانشناسی شما،ضریب هوشی و ضریب عشقی شما و همینطور روی نحوه و جهت گیری تفکر شما تاثیر میذارن
همه فیلمو واسه اینکه کار بهتری برای انجام دادن ندارن نگاه نمیکنن،بعضیا فیلما رو چون الهام بخشن و به زندگی معنی و مفهوم میبخشن نگاه میکنن.فیلما بعضی وقتا مسیر درست رو تو زندگی پیش رومون میذارن خلاصه بگم: فیلم ها فوق العاده ان
عکس از askin ayrancioglu
نامه ای به فرزندم درباب کتاب خوانی
پیش نوشت:
سنت نوشتن نامه ای به فرزند را از محمد رضا شعبانعلی و عین صاد دو معلم بزرگم یاد گرفتم.
محمد رضا سری نامه های که به رها نوشته ؛و در مورد عین صاد هم که کتاب نامه های بلوغ رو که برای فرزندانش نوشته رو خوندم.
نوشته (نامه ای به فرزند)هیچ ربطی به تصویر مطلب نداره فقط یه معرفی کتابه برای خالی نبودن عریضه معرفیش کردم؛ که همچین کتابی هم هست.این کتاب حاوی نامه های مفاخر تاریخی و مشاهیر معاصر در عرصه های فرهنگ و جامعه، زبان و ادب فارسی، هنر و علوم و فنون که به فرزندانشون نوشتن رو میتونید از شهر کتاب انلاین تهیه کنید.
